ما چقدر زود باوریم

دانشجویی که سال آخر دانشکده خود را می گذراند به خاطر پروژه ای که انجام داده بود جایزه اول را گرفت.او در پروژه خود از ۵۰ نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی برکنترل سخت یا حذف ماده شیمیایی»دی هیدورژن مونوکسید«توسط دولت را امضا کنند و برای این درخواست خود، دلایل زیر را عنوان کرده بود:۱-مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ می شود.۲-یک عنصر اصلی باران اسیدی است.۳-وقتی به حالت گاز در می آید بسیار سوزاننده است.۴- استنشاق تصادفی آن باعث مرگ فرد می شود.۵-باعث فرسایش اجسام می شود.۶-حتی روی ترمز اتومبیل ها اثر منفی می گذارد.۷-حتی در تومورهای سرطانی یافت شده است.از پنجاه نفر فوق، ۴۳ نفر دادخواست را امضا کردند.۶ نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر می دانستکه ماده شیمیایی »دی هیدروژن مونوکسید« در واقع همان آب است!عنوان پروژه دانشجوی فوق »ما چقدر زود باور هستیم« بود!